Nie powiem Małgoś, że to było zamierzone. Choć z pewnością się zgodzisz, że w pewnych chwilach wzruszenie góruje nad wszystkim co Człowieka otacza i nie można tego zatrzymać, nawet gdyby chciało się to ucynić.
Być może Ktoś ujrzy na obrazie, który zamieściłam przy mojej pracy, Kobietę czytającą tylko książkę. Ja jednak widzę Kobietę czytającą list od Ukochanego (być może ukryty w książce). Dlaczego Mężczyzna rozmawia z Nią tylko listownie? Dlaczego nie może, a być może nie chce być ze swoją Małżonką w tak ważny dzień? Czy do północy ten Jedyny usiądzie na krześle obok i wybawi swą Najdroższą z tęsknoty i smutku..? Na te wszystkie pytania czytelnik musi odpowiedzieć sobie sam.
Trzymam Cię za słowo Julio. Tak bardzo chciałabym, abyś miała rację! Dziękuję, że przepełniasz chwile oczekiwania, nadzieją. To wiele wnosi w obraz, który nam się ukazuje.
wzruszająca scena
OdpowiedzUsuńNie powiem Małgoś, że to było zamierzone.
UsuńChoć z pewnością się zgodzisz, że w pewnych chwilach wzruszenie góruje nad wszystkim co Człowieka otacza i nie można tego zatrzymać, nawet gdyby chciało się to ucynić.
Być może Ktoś ujrzy na obrazie, który zamieściłam przy mojej pracy, Kobietę czytającą tylko książkę.
Ja jednak widzę Kobietę czytającą list od Ukochanego (być może ukryty w książce).
Dlaczego Mężczyzna rozmawia z Nią tylko listownie?
Dlaczego nie może, a być może nie chce być ze swoją Małżonką w tak ważny dzień?
Czy do północy ten Jedyny usiądzie na krześle obok i wybawi swą Najdroższą z tęsknoty i smutku..?
Na te wszystkie pytania czytelnik musi odpowiedzieć sobie sam.
Ściskam:)
Kasia
Ja widzę kobietę czekającą na męża
OdpowiedzUsuńSpokojnie czeka czytając książkę, bo wie że on za chwilę przyjdzie. Przecież dziś ich rocznica :)
Trzymam Cię za słowo Julio.
UsuńTak bardzo chciałabym, abyś miała rację!
Dziękuję, że przepełniasz chwile oczekiwania, nadzieją.
To wiele wnosi w obraz, który nam się ukazuje.
Serdeczności!
Kasia