Bieda wyczuwalna przy zimnym piecu,
w kromce suchego, starego chleba.
Płacz i śmiech wychowywanych dzieci.
Bomba za bombą, gdzieś w oddali,
podczas dwóch wojen światowych.

Wiele dni, wiele lat minęło, a sen,
tak się Wam należący, wciąż nie może być spokojny.
Dlaczego tak się dzieje, jak to możliwe?
Czy do końca kolejne pokolenie utraciło człowieczeństwo?
Utracili wszystko, ci którzy byli dla Was wszystkim?

Nie znani mi przodkowie,
nie pozwolę Wam zostać zapomnianymi.
Może mam po Was kolor włosów, może spojrzenie,
zaufanie do ludzi, może zupełnie nic?
Czy to ważne? Miłość zawsze nosze w sercu.
Dla miłości zrobię wszystko, co powie Wam, kocham.





















Nicolaes Maes "Modlitwa starej kobiety"                                                                                

BARWY POŻEGNAŃ

                                                        Pablo Picasso "Tragedia"

                                                                 powrót zimy
                                                    spod płaszcza wdowy rąbek
                                                             czerwonej sukni

                                                           na niej naszyta łata
                                                              z jego garnituru

                                                             zapada zmierzch
                                                           naprzeciwko światło
                                                              z domu sąsiada

                                                             siedząc bez ruchu
                                                        przyglądam się blaskowi
                                                         bursztynu z nad morza

                                                            chłopczyk układa
                                                             serce z muszelek

                                                                odchodząc
                                                        w kolorowej butelce
                                                              zamykam łzy

Rengay - Magdalena Banaszkiewicz 1,3,5/ Katarzyna Tkacz 2,4,6

Zamknęła za sobą drzwi.
Wyszła w tajemnicy i milczeniu,
bez żadnego pożegnania.
Z bagażem, bez walizki.

Dzień za dniem w podróży,
tak prędko zmienił się w dekadę.
Kiedy zatrzymała się z niczym,
siadając pod jedynym drzewem?
Sama nie wiedziała, nie czuła nic.

Zmęczenie nie pozwoliło na więcej.
Przestała dźwigać ciężar świata,
gdy w Jej zmarnowanych oczach,
odbiła się Jego niewinna postać.

W jednej chwili na głowie poczuła
wianek z polnych kwiatów,
upleciony przez Ukochanego.
Jednak nie poczuła już czy to jawa czy sen.

Alexandre Cabanel "Ophelia"

Nad miastem wzeszło słońce,
a w naszym świecie tylko chłód.
Ściany zimne, jak nigdy,
tak jak twarze Tych, którzy obok nas.
Tych, którzy odwracają wzrok.

Dlaczego się nie pożegnałaś?
Obiecywałaś, że zawsze będziesz,
że będziesz na mnie czekała.
Co zrobiłam, czego nie widziałam,
że złamałaś przysięgę?

W milczeniu, smutku, potoku łez,
idę tam, gdzie spoglądają na mnie oczy
w których widzę tylko Ciebie.
Może Ktoś powie, co Ty chciałaś?
Może uśmiechnie się, choć jeszcze raz, jak ty?

                                                                                                               
















Pablo Picasso "Kobieta z założonymi rękami"

W niewoli ciała, w paraliżu milczenia.
Płynie przez fiordy, jeziora, idzie przez lasy.
Morze pozostaje dla niej wciąż zamknięte.
Jedyne co posiada, to ona sama.

Tuląca się do siebie w mroźne ranki i noce.
Okrąża ziemię w ciszy, nikt jej nie dostrzega.
W głowie towarzyszy Jej muzyka,
którą podgłaśnia, jak najbardziej,
by nie słyszeć myśli, które zżerają ją od środka.

Nie wie dokąd doprowadzi ją samotna droga.
Tego lęka się najbardziej, przez to nie może spać.
Choć dokładnie wie, gdzie powinna się zatrzymać.                                                               Gdzie powinien zatrzymać się ten ktoś.
Kto ściszy muzykę i wtuli się w jej ciało i umysł.

Hans Dahl "Fjord krajobraz z kobietą siedzącą na skale"

PORA OBIADU

                                                Anna Ancher "Kobieta w kuchni"

                                                                 pora obiadu -
                                                      pięknie pachnie w kuchni
                                                               róża od niego

Vincent van Gogh "Le café de nuit" 

Kolejny list wysłany
do mojego wnętrza.
Może wrzucić wszystko w piec?
I tak, adres wciąż nieznany.

Każdego dnia pragnę
zabrać Cię z sobą,
gdzie jeszcze nikt nie dotarł.
Ale Ty wolisz stać w miejscu.

Puls, który odczuwam,
wciąż zwalnia.
Tylko Ty możesz go przyspieszyć.
Czy mnie uratujesz?

Kiedy zawitasz w kawiarence,
gdzie od dawna rezerwuje nasz stolik?
Gdzie w rogu pan i pani z drewna,
a przy nich, biało czerwony bukiet kwiatów.

Może to właśnie dziś?
Dlatego pozwól, że już skończę.
Z nadzieją pójdę przed siebie.
I znów wejdę do środka.

Popatrzę na obejmujących się staruszków.
I widząc co dzieje się na wprost mnie,
dotknę dłońmi ust, zamknę oczy,
i zamiast czerwonego wina posmakuje kropel łez.

WIOSENNY OGRÓD

                      Wojciech Weiss "Dziewczynka z Bronowic na krakowskiej skrzyni"

                                                             wiosenny ogród -
                                                              cały ukwiecony
                                                              sweterek córki

Chłodna, bezwietrzna noc.
Niedopowiedzenia i tajemnice,
oddalają ode mnie jedyne marzenie.

Słowa i myśli, które palą Cię od środka,
sprawiają przyspieszenie mego tętna.
A, może jego brak?

Czy naprawdę tego chciałaś?

Pozwoliłaś ponownie się narodzić,
by po chwili zadać taki cios.

Jedynie, nie wracanie do przeszłości,
wybaczenie, może mnie uratować.

Tylko, czy ktoś tego chce?

                                                                                         Katarzyna Morańda "Samotna"

DESZCZOWA CHMURA

                                            Dariusz Grajek "Latawiec i parasolka"

                                                         deszczowa chmura
                                                            zasłania słońce
                                                           latawiec dziecka

AKORDEON

                                                  Janina Knap "Akordeonista"

                                                                  akordeon -
                                                        tak pięknie wieczorem
                                                         przygrywa świerszcz
                                                       

PRZEZ PRYZMAT

                                                     Axis Mundi "Krucze drzewo"

                                                                   koniczyna
                                                      z każdej strony inny kolor
                                                                  mojego snu

                                                      w świetle nocy przytulam
                                                           fotografię sprzed lat

                                                                przebudzenie
                                                    wszystkie kredki temperuję
                                                                   od nowa

                                                              wiszący obraz
                                                        zasłonięte dłońmi oczy
                                                          człowieka we mgle

                                                       pod sklepieniem tęczy
                                                      młody byk skubie trawę

                                                            niezapominajka
                                                      kołysze się na wietrze
                                                           wzlatujący kruk

                            Rengay - Sebastian Dąbrowski 1,3,5/ Katarzyna Tkacz 2,4,6

ZIMOWY KRAJOBRAZ

                 Jacek Jarczewski Kompozycja haptyczna-100x125 płyta technika własna

                                                           zimowy krajobraz -
                                                              tak wiele bieli
                                                             w grocie solnej

POGRZEB MATKI

                                                              pogrzeb matki
                                                        przy trumnie wierzby
                                                                  płaczące

                                                            Katarzyna Tkacz

                                                              pogrzeb matki
                                                        przy trumnie płaczące
                                                                   wierzby

                                                   Magdalena Banaszkiewicz
                                                             

NADMORSKA PLAŻA

Wlasimil Hofman "Madonna"

                                                            nadmorska plaża -
                                                        pełna małych kamieni
                                                            kieszeń córeczki

ŚCIANY DOMU

                                                     Santiago Rusiñol "Morfina"

                                                               ściany domu -
                                                      po raz kolejny popękały
                                                                 moje usta
                                       

NASZ ZWIĄZEK

                                    Anders Zorn "Augustus Saint Gaudens II" 1897

                                                               nasz związek -
                                                        przyspiesza za bardzo
                                                           orkiestra na płycie