sobota, 5 października 2013

SPACER WE DWOJE

                                              Aleksander Gierymski "Ulica nocą"

                                                              spacer we dwoje
                                                            mojej dłoni dotyka
                                                                jesienny wiatr

6 komentarzy:

  1. To samotność we dwoje....
    jeśli mojej dłoni dotyka tylko jesienny wiatr....

    OdpowiedzUsuń
  2. To chwile samotności i to nie małej Julio, jest w tym prawda.

    Jednak nie ma powodu, do całkowitego smutku dlatego, że to samotność pełna, nadziei, uczuć, zaufania i wyobraźni..
    Każdy powiew, jest niczym dotyk Ukochanego..
    Każdy szelest, coraz bardziej zbliża, do upragnionych chwil, które gdy nastąpią, nigdy nie odejdą..
    A wiatr, jest niczym stróż, wysłany przez Oblubieńca, by każdym powiewem, szeptać Oblubienicy: "Jestem cały czas przy Tobie. Pamiętaj o tym, nieustannie. A kiedyś nadejdzie czas, że to ja stanę się dla Ciebie wiatrem. Dotykając Cię, nie tylko w wietrzne dni i noce."

    Pozdrawiam z nadzieją!
    Kasia

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ten cytat.......piękny....i bardzo bliski
      Dziękuję Kasiu i pozdrawiam ciepło :)

      Usuń
  3. Najwspanialsze słowa, które zawsze są w nas, dodają sił, sprawiają, że wciąż się czegoś uczymy i czujemy się najszczęśliwszymi osobami na świecie, dlatego, że Oni, zawsze są blisko nas, pochodzą od naszych Najbliższych:)

    Pozdrawiam, dzieląc się promieniami słońca:)
    Kasia

    OdpowiedzUsuń
  4. Kasiu :-)

    Kiedy pierwszy raz przeczytałam Twoje haiku zobaczyłam tylko samotność.
    Czytając komentarz o nadziei, buntowałam się. Dzisiaj ją widzę. :-)
    ONI, mimo wszystko są na WSPÓLNYM spacerze. Być może rozmawiają o czymś,
    być może się sprzeczają, ale w drodze powrotnej, kto wie, czy tylko wiatr będzie
    dotykał Twojej ręki?

    Mamy babie lato,
    więc przywiał mnie tu ciepły wiatr.

    Magda :-)

    OdpowiedzUsuń
  5. Magdaleno!

    Bardzo się cieszę, że dostrzegłaś, to co ważne w tym obrazie:)
    Uwierz mi, jest taka samotność, która nie może istnieć bez nadziei.

    Nadzieja z czasem staje się pewnością..

    To czego przechodnie mogą nie dostrzec oczyma, może się dziać..

    Może już teraz dłoni dotyka nie tylko wiatr, nie tylko w wyobraźni?

    Wystarczy tylko czuć i widzieć sercem.

    Dla Ciebie mam zawsze, tylko ciepły, delikatny wiatr:)
    Kasia

    OdpowiedzUsuń