dźwięk wiolonczeli -
nadal pełen smutku
jego wzrok
opuściłem głowę
prosząc o przebaczenie
stojąc w milczeniu
słyszę coraz głośniejszy -
szelest liści
mogiła sprzed lat
wspomnienia przerywa nos
bezpańskiego psa
nawet on nie czuje
by wciąż była blisko
już za bramą
patrzymy na siebie
gra harmonijka
Rengay - Katarzyna Tkacz 1,3,5 / Adam Augustin 2,4,6
