Rene Magritte "Puszka Pandory" 1951
dźwięk wiolonczeli -
nadal pełen smutku
jego wzrok
Dźwięk wiolonczeli porusza serce....kocham ten instrument
OdpowiedzUsuńA on....sam na moście...wypatruje, czeka na kogoś, kto się spóźnia?
Ale może jeszcze przyjdzie...
zaczęłam odruchowo wpatrywać się w dal.
Pięknie Kasiu
Pozdrawiam ciepło :)
Dźwięk wiolonczeli porusza serce..niczym Jego głos..wiatr, który zbliża do siebie Dwoje Zakochanych, którzy mimo tego, że są daleko od siebie, są tak blisko..i nic Ich nie dzieli, oraz nie rozdzieli.
UsuńTa, na którą czeka przybędzie Julio, na skrzydłach Miłości w chwili, gdy tylko On głośno wymówi Jej imię...
Wtedy, już na zawsze połączą się z sobą..czerwień nieba..i..biel róży, która w pełni rozkwitnie dzięki Niemu i tylko dla Niego.
Uśmiecham się do Ciebie Julio, wpatrując się w dal..czując..nadsłuchując:)
Kasia
Ja tam kocham wiolonczelistę.
OdpowiedzUsuńAnno, ja również Kocham i to bardzo:)
UsuńAle Kogo? Co?
Niech to pozostanie moją słodką, rozświetlającą oczy, rozgrzewającą serce tajemnicą..
Pozdrawiam Cię serdecznie:)
Kasia
W innym kierunku pobiegły moje myśli.
OdpowiedzUsuńopuściłem głowę
prosząc o przebaczenie
Adam
Teraz i moje myśli pobiegły w innym kierunku Adamie..
OdpowiedzUsuńPozostaje z nadzieją, że prośba o przebaczenie zostanie wysłuchana.
Pozdrawiam, dziękując za odwiedziny:)
Kasia
Czy spróbujemy Kasiu napisać dalszy ciąg tej historii?
UsuńPozostało do napisania tylko 4 zwrotki wiersza wiązanego, czyli po 2 na każdego z Nas. :)
dźwięk wiolonczeli -
nadal pełen smutku
jego wzrok
opuściłem głowę
prosząc o przebaczenie
.Tutaj Twoje haiku
.
.
.Tutaj moje haiku
.
.
.Tutaj Twoja refleksja
.A tu moje haiku puentujące
.
.
?
Adam
Oczywiście Adamie.
UsuńBędzie wspaniale, gdy historia, którą rozpoczęłam, będzie miała ciąg dalszy i będzie można, nadal malować obraz, nadając mu nowe barwy:)
Pozdrawiam!
Kasia