wtorek, 25 lutego 2014

DŹWIĘK WIOLONCZELI

                                           Rene Magritte "Puszka Pandory" 1951

                                                           dźwięk wiolonczeli -
                                                         nadal pełen smutku
                                                                jego wzrok

8 komentarzy:

  1. Dźwięk wiolonczeli porusza serce....kocham ten instrument

    A on....sam na moście...wypatruje, czeka na kogoś, kto się spóźnia?
    Ale może jeszcze przyjdzie...
    zaczęłam odruchowo wpatrywać się w dal.

    Pięknie Kasiu
    Pozdrawiam ciepło :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dźwięk wiolonczeli porusza serce..niczym Jego głos..wiatr, który zbliża do siebie Dwoje Zakochanych, którzy mimo tego, że są daleko od siebie, są tak blisko..i nic Ich nie dzieli, oraz nie rozdzieli.

      Ta, na którą czeka przybędzie Julio, na skrzydłach Miłości w chwili, gdy tylko On głośno wymówi Jej imię...
      Wtedy, już na zawsze połączą się z sobą..czerwień nieba..i..biel róży, która w pełni rozkwitnie dzięki Niemu i tylko dla Niego.


      Uśmiecham się do Ciebie Julio, wpatrując się w dal..czując..nadsłuchując:)
      Kasia

      Usuń
  2. Ja tam kocham wiolonczelistę.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Anno, ja również Kocham i to bardzo:)
      Ale Kogo? Co?
      Niech to pozostanie moją słodką, rozświetlającą oczy, rozgrzewającą serce tajemnicą..

      Pozdrawiam Cię serdecznie:)
      Kasia

      Usuń
  3. W innym kierunku pobiegły moje myśli.

    opuściłem głowę
    prosząc o przebaczenie

    Adam

    OdpowiedzUsuń
  4. Teraz i moje myśli pobiegły w innym kierunku Adamie..
    Pozostaje z nadzieją, że prośba o przebaczenie zostanie wysłuchana.


    Pozdrawiam, dziękując za odwiedziny:)
    Kasia

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czy spróbujemy Kasiu napisać dalszy ciąg tej historii?
      Pozostało do napisania tylko 4 zwrotki wiersza wiązanego, czyli po 2 na każdego z Nas. :)

      dźwięk wiolonczeli -
      nadal pełen smutku
      jego wzrok

      opuściłem głowę
      prosząc o przebaczenie

      .Tutaj Twoje haiku
      .
      .

      .Tutaj moje haiku
      .
      .

      .Tutaj Twoja refleksja

      .A tu moje haiku puentujące
      .
      .

      ?
      Adam

      Usuń
    2. Oczywiście Adamie.

      Będzie wspaniale, gdy historia, którą rozpoczęłam, będzie miała ciąg dalszy i będzie można, nadal malować obraz, nadając mu nowe barwy:)

      Pozdrawiam!
      Kasia

      Usuń